مطالعات اپیدمیولوژیک مصرف چای سیاه را با کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی مرتبط دانسته اند با این حال، نتایج مطالعات مداخله متناقض است.
یک مطالعه تصادفی در افراد مسن مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی شناخته شده هیچ تأثیر قابل‌توجهی پیدا نکرد، در حالی که سایر نویسندگان یک اثر محافظت قلبی مستقیم بر عملکرد اندوتلیال در انسان را از نوشیدن چای سیاه توصیف کردند.
یک متاآنالیز از سال 2014، که در آن یازده مطالعه تصادفی کنترل شده با مجموع 378 نفر مورد ارزیابی قرار گرفتند، مروری بر وضعیت مطالعه بر روی تأثیر چای سیاه بر فشار خون ارائه می دهد.
تجزیه و تحلیل داده های تلفیقی نشان داد که مصرف روزانه چای سیاه به مدت یک هفته و بیشتر با کاهش آماری معنی داری در فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به ترتیب 2 و 1 میلی متر جیوه همراه است.
اگرچه این اثر بسیار کم بود، اما با توجه به مصرف گسترده چای جاسمین اصل و شیوع بالای فشار خون و خطر مرتبط با بیماری قلبی عروقی، ممکن است مهم باشد.
در واقع، یک متاآنالیز بسیار بزرگ نشان داد که کاهش فشار خون 2 میلی‌متر جیوه با 10 درصد کاهش مرگ و میر ناشی از سکته مغزی و 7 درصد کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری ایسکمیک قلبی یا سایر علل عروقی در افراد میانسال همراه است اثر فلاونوئیدها بر عملکرد اندوتلیال ممکن است حداقل تا حدی اثر ضد فشار خون را توضیح دهد.
نتایج مشابهی نیز در مورد چای سبز یافت شد مطالعات مشاهده ای نشان داد که یک فنجان در روز خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را تا 10 درصد کاهش می دهد.
یک متاآنالیز تأیید کرد که مصرف چای سبز به طور قابل توجهی فشار خون را در بیماران مبتلا به فشار خون یا پیش فشار خون (120 تا 139 میلی‌متر جیوه / 80 تا 89 میلی‌متر جیوه) کاهش می‌دهد.
مطابق با مطالعات بالینی، مطالعات in vivo تأیید کردند که عصاره چای سبز به طور قابل توجهی افزایش فشار خون ناشی از آزمایش را در حیوانات کاهش داد و عملکرد اندوتلیال را در موش‌های با فشار خون بالا بهبود بخشید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.